تاریخ ما

سال‌های پس از ایجاد SMUD توسط رأی‌دهندگان در 1923 مملو از مطالعات مهندسی، مبارزات سیاسی، انتخابات و پرونده‌های دادگاه بود. در مارس 1946 ، دادگاه عالی کالیفرنیا درخواست نهایی PG&E را برای خنثی کردن فروش رد کرد و PG&E در نهایت سیستم توزیع خود را به قیمت تعیین شده توسط کمیسیون راه آهن فروخت.

قرارداد فروش در ماه آوریل امضا شد. در هشت ماه آینده، سازمانی متشکل از بیش از 400 خط‌نظام، مهندسان، برق‌کاران، مدیران و کارمندان اداری ایجاد کردیم تا عملیات سیستم الکتریکی ساکرامنتو را در دست بگیریم.

کارمندان جدید ما با چالش های دلهره آور مواجه شدند. سیستم توزیع برق که مدت زیادی طول کشیده بود، قدیمی بود، برخی از آن به 1895 باز می‌گردد. این مجموعه ای از سیستم های رقیب بود که در PG&E ادغام شده بودند.

مرحوم هوگو (دکتر) کنپ، که در 1977 به عنوان دستیار ارشد بازنشسته شد، گفت: "خطوط در شکل وحشتناکی بودند."

حدود 3 ، 000 مشتریان منتظر خدمات برق بودند و ما هر روز تعداد بیشتری را به لیست انتظار اضافه می‌کنیم. کمبود نیروی انسانی ماهر در سراسر کشور باعث شد که بسیاری از کارکنان جدید ما به آموزش نیاز داشته باشند. فقط تعداد کمی از کارکنان تازه استخدام شده دارای تخصص برق بودند. کمبود ماشین‌ها، کامیون‌ها و مس مورد استفاده در خطوط برق پس از جنگ، اوضاع را سخت‌تر کرد.

کارمندان در اتاق‌های اجاره‌ای در خیابان K و در کلبه‌های حلبی کوونست در^خیابان 59کار می‌کردند. در دسامبر 31 ، 1946 ، با هیاهوی کمی و بدون کم نور شدن چراغ‌ها، SMUD شروع به تامین برق برای ساکرامنتو کرد — که دو دهه قبل از آن رای‌دهندگان را به انجام رساند.

در حالی که در 1946 به زمین زدیم، سرعت فقط در 1950ثانیه افزایش یافت، زمانی که ساکرامنتو شاهد رشد ناگهانی بود.

در طول 15 سال اول خدمات ما، تعداد مشتریان از 65 ، 000 به 170 ، 000 افزایش یافت. مصرف برق بیش از سه برابر شده است. جنگ سرد به گسترش پایگاه های نظامی ساکرامنتو دامن زد و هزاران تازه وارد را به حومه های تازه ساخته شده آورد.

با شکوفایی اقتصاد در 1950و افزایش مشاغل، جمعیت رو به رشد ساکرامنتو تقاضا برای برق را افزایش داد. مردم مجموعه های برقی، گرمایش مرکزی، ماشین لباسشویی برقی، خشک کن و ماشین ظرفشویی و طیف وسیعی از لوازم کوچک - اتو وافل، قهوه ساز، پتوهای برقی و بخاری فضای حمام را خریداری کردند.

بیشتر، ساکرامنت ها از تهویه مطبوع استقبال کردند. در 1959 ، فروش تهویه مطبوع اتاق 92 درصد از 1958 جهش کرد. برای اولین بار، استفاده از برق در ساکرامنتو در تابستان به جای زمستان به اوج خود رسید.

مزرعه خانوادگی ساکرامنتو نیز به طرز چشمگیری تغییر کرد. کشاورزان به جای تکیه بر خندق های آبیاری روباز، سیستم های پمپاژ و بارانی آبیاری فصلی را خریداری کردند که آنها را از هوس های طبیعت رها کرد. گروه فروش مزرعه ما کشاورزان و دامداران را با انبارهای لبنیات برقی، پرورش مادون قرمز، تبرید و سایر کمک های برقی مزرعه آشنا کرد.

حتی در سال‌های اولیه که همه چیز، از کامیون‌ها، سیم‌های مسی گرفته تا خدمه خط، کمبود داشتند - کارمندان ما به‌طور پیوسته سیستمی منعطف و یکپارچه را مهندسی و ساختند. در پایان اولین دهه کامل SMUD، سیستم ما قادر بود برق را در هر زمان به هر خانه یا تجارتی در منطقه ساکرامنتو تامین کند.

برای کمک به تقویت منبع تغذیه، مدیریت یک قرارداد کم هزینه برای برق آبی فدرال از پروژه دره مرکزی مذاکره کرد. در 1958 ، برای کمک به "مستقل شدن انرژی" ساکرامنتو، ساخت سیستم نیروگاه های برق آبی خود را در بالای رودخانه آمریکا آغاز کردیم.

کار سخت و حرکات هوشمندانه 1950نتیجه داد. تا 1961 ، نرخ‌های خود را سه بار کاهش دادیم و مشتریان ما از پایین‌ترین نرخ‌ها و مطمئن‌ترین خدمات در کشور برخوردار شدند.

در اواسط1960، کشاورزی دیگر بزرگترین تجارت دره ساکرامنتو نبود. شرکت‌های جدید «عصر فضا» مانند شرکت‌های الکترونیک و دفاعی در حال حرکت بودند و چهره شهر را تغییر دادند.

بندر ساکرامنتو کار با کشتی های اقیانوس پیما را آغاز کرد، یک فرودگاه بزرگ منطقه ای در مزارع برنج در غرب شهر شکل گرفت و یک باغ هلو در نزدیکی رودخانه آمریکایی به کالج ایالتی ساکرامنتو تبدیل شد. با افزایش جمعیت مشتریان SMUD به 625 ، 000 توسط 1964 ، زیرمجموعه‌های مسکن و ساختمان‌های آپارتمانی در همه جا رشد کردند.

پروژه رودخانه آمریکای بالایی ما شروع به تامین برق برای مناطق پست کرد. ما با گسترش سیستم توزیع تیرها و سیم ها، همگام با رشد مداوم جمعیت پیش رفتیم. در اواسط1960ثانیه، 95 درصد از سیستم بازسازی یا به تازگی ساخته شده بود.

برای بهبود خدمات به مشتریان، یک مرکز پرس و جو و تراکنش مشتری یک مرحله ای ایجاد کردیم. یک ساختمان مرکزی مدرن در خیابان‌های 62^و S ساخته شد.

هنگامی که آنها در پایان دهه 1960به آینده نگاه کردند، اعضای هیئت مدیره ما شاهد رشد مداوم برای منطقه بودند. برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده برای برق، آنها ساخت یک نیروگاه هسته ای را تصویب کردند - که قرار است در 2 ، 100 هکتار در جنوب شرقی شهرستان ساکرامنتو ساخته شود.

این سایت Rancho Seco نامگذاری شد - اسپانیایی به معنای "مرغ‌داری خشک".

در دهه 1970، ساکرامنت ها با مردم سراسر کشور تفاوتی نداشتند. آنها برق را منبعی بی حد و حصر می دانستند و انتظار داشتند که منابع انبوهی در اختیار داشته باشند.

آن نما به طور ناگهانی در 1970ثانیه پایان یافت.

تحریم نفتی کشورهای عربی باعث ایجاد یک بحران حاد انرژی در ایالات متحده شد. دولت از آمریکایی‌ها خواست مصرف انرژی را تا 10 درصد کاهش دهند. از صاحبان خانه و مشاغلی که به استفاده آزادانه از برق عادت داشتند خواسته شد تا یک شبه عادات خود را تغییر دهند.

زمان بحران برای تاسیسات برق بود. از آنجایی که شرکت‌های برق در ساحل غربی با خطوط انتقال بزرگ به هم متصل بودند، کمبودها بر ایالت‌های 13 از جمله کالیفرنیا تأثیر گذاشت. در کالیفرنیای شمالی، خشکسالی که در 1976 آغاز شد، کف بزرگترین مخزن SMUD را خشک و ترک خورد. خروجی برق آبی ما به نصف کاهش یافت.

ما با گسترش منابع تولید برق به فشارها پاسخ دادیم و هیئت مدیره یک برنامه جامع صرفه جویی در انرژی را تصویب کرد تا به مصرف کنندگان نحوه استفاده عاقلانه از انرژی را آموزش دهد.

این برنامه بازرسی رایگان عایق اتاق زیر شیروانی را برای صاحبان خانه و تامین مالی کم بهره برای افزایش تجهیزات عایق کاری و صرفه جویی در انرژی مانند پمپ های حرارتی ارائه می کرد. ما از اولین نمایشگاه انرژی ساکرامنتو، یک نمایش خانگی با محوریت حفاظت، حمایت کردیم. تلاش های حفاظتی به مدارس و گروه های اجتماعی گسترش یافت. مشتریان ما روحیه را گرفتند. در 1979 ، برای اولین بار، مصرف برق در گرمترین دوره تابستان در ساکرامنتو کاهش یافت.

از آنجایی که شرکت‌های تولیدکننده سوخت فسیلی نرخ‌های خود را 30 تا 90 درصد در پاسخ به افزایش هزینه‌های سوخت افزایش دادند، ما نیز مجبور شدیم نرخ‌های آن را افزایش دهیم.

تا 1974 ، Rancho Seco راه اندازی شده بود. در ابتدا، کارخانه با تاخیر، افزایش هزینه و قطعی مواجه شد. اما تا 1977 ، به نظر می رسید رانچو سکو به وعده اصلی خود عمل می کند. در طول هفت ماه اول سال، این نیروگاه بیش از هر نیروگاه هسته‌ای دیگر در جهان انرژی تولید کرد.

در 1979 ، صنعت هسته‌ای توسط یک حادثه در کارخانه Three Mile Island در پنسیلوانیا متزلزل شد. کمیسیون تنظیم مقررات هسته ای به امنیت و ارتقاء بیشتری نیاز داشت که به معنای سال ها کار اضافی در رانچو سکو بود. افزایش نرخ برای تامین مالی تغییرات ضروری شد.

آشفتگی انرژی اواخر 1970در 1980s ادامه یافت. زمان آسانی برای برنامه ریزی برای عملیات آینده ساکرامنتو نبود.

چه مقدار برق نیاز داریم و چقدر سریع؟

بنابراین برای دریافت اطلاعات به صاحبان مشتریان خود مراجعه کردیم. در 1983 ، با تکیه بر ماه ها ورودی و تحلیل عمومی، یک طرح تامین انرژی برای جامعه ایجاد کردیم. این سازمان خواستار خرید برق کم هزینه از آژانس های فدرال، ساخت یک نیروگاه تولید بخار زمین گرمایی در شهرستان سونوما، توسعه تاسیسات برق آبی رودخانه آمریکا و تولید خورشیدی در رانچو سکو شد.

مشتریان مسکونی و تجاری فراخوان ما را برای بهره وری انرژی پذیرفتند. آنها برای کمک متخصص در همه چیز از طراحی مجدد روشنایی و گرمایش و سیستم های تهویه مطبوع گرفته تا پنجره های مقاوم در برابر آب و هوا و جایگزینی لامپ های رشته ای با لامپ های فلورسنت فشرده کم مصرف (CFL) به ما مراجعه کردند.

در پاسخ به نگرانی مشتریان در مورد افزایش نرخ ها، هیئت مدیره ما سیستمی را برای کاهش اثر تغییرات قیمت بازار در هزینه های برق راه اندازی کرد. کارکنان تلاش کردند تا پایه مستقل انرژی شرکت را از Rancho Seco تغییر دهند. در عوض، آنها بر خرید، فروش و تجارت قدرت در سراسر غرب ایالات متحده متمرکز شدند.

این مراحل به SMUD کمک کرد میانگین نرخ‌های خود را حدود 17 درصد کمتر از نرخ‌های موجود در جوامع اطراف نگه دارد. در 1984 ، ساکنان Folsom به SMUD رای دادند.

اما مشکلات همچنان گریبانگیر رانچو سکو بود. کارخانه دچار قطعی شد که 27 ماه به طول انجامید. SMUD ارتقاء گسترده ای را برای بهبود قابلیت اطمینان کارخانه انجام داد، اما خروجی همچنان ناامید کننده بود.

در ژوئن 6 ، 1989 ، 53.4 درصد از رای دهندگان خواستار بستن نیروگاه هسته ای توسط SMUD شدند و روز بعد SMUD رانچو سکو را آفلاین کرد.

اقداماتی که ما در 1970s و '80انجام دادیم در '90s شروع به کار کرد. افتتاح مرکز مدیریت انرژی به ما این امکان را داد که دقیقه به دقیقه در مورد خرید نیرو و مدیریت منابع انرژی تصمیم گیری کنیم. 

برای جایگزینی انرژی هسته ای، هیئت مدیره از مفهوم یک نیروگاه مرکزی بزرگ به سمت منابع مختلف انرژی مانند نیروگاه های تولید همزمان، نیروی باد، برق خریداری شده ارزان قیمت از شمال غرب اقیانوس آرام و کانادا، و تحقیق و توسعه فناوری های پیشرفته مانند خورشیدی، سلول های سوختی، توربین های گاز و زیست توده.

تقریباً در هر زمینه ای سعی کردیم هزینه ها را کاهش دهیم. تعداد کارمندان ما از تقریباً 2 ، 400 به 2 ، 000 کاهش یافت - عمدتاً به دلیل فرسایش. ما از فناوری برای بهبود خدمات به مشتریان بدون افزودن کارمندان بیشتر استفاده کردیم، منابعی را که به نفع مشتریان نبود کاهش دادیم و در بازرسی های میدانی و نگهداری پیشگیرانه برای بهبود قابلیت اطمینان بیشتر سرمایه گذاری کردیم.

در اواسط 90s، SMUD روی پایه محکم بود. موسسات رتبه بندی اصلی سرمایه گذاری رتبه های اوراق قرضه ما را به A و A-minus ارتقا داده بودند. نرخ‌های ما در طول دهه ثابت ماند و ارقام قابلیت اطمینان ما در میان بهترین‌ها در کشور بود. ما همچنین سه نیروگاه تولید همزمان ساختیم، ظرفیت تولید را در نیروگاه‌های موجود در پروژه رودخانه بالایی آمریکا افزایش دادیم و سیستم‌های انتقال و توزیع خود را تقویت کردیم.

و ما تمرکز خود را بر روی مشتریان، سرمایه گذاری در نظرسنجی ها و گروه های متمرکز برای درک بهتر نیازها و خواسته های آنها بیشتر کردیم. مشتریان عمده به یک مدیر حساب اختصاص داده شدند که تنها نقطه تماس برای همه نگرانی های آنها بود. در 1999 ، تعداد مشتریان ما از 500 ، 000 گذشت و اوج مصرف برق برای اولین بار به 2 ، 759 مگاوات رسید.

اما با نزدیک شدن به پایان دهه، مقامات دولتی ایده جدید و آزمایش نشده ای را پیشنهاد کردند: مقررات زدایی انرژی.

به لطف ماه ها برنامه ریزی و آماده سازی، اشکال وحشتناک Y2K بر سیستم های ما تأثیری نداشت. اما در هر صورت، چند صد کارمند SMUD در شب سال نو حاضر بودند تا همه چیز را به خوبی پیش ببرند.

بحران واقعی بحرانی بود که هیچ کس انتظارش را نداشت: مقررات زدایی از صنعت تاسیسات برق به دستور دولت، و کمبود برق ناشی از آن، افزایش هزینه های عمده فروشی انرژی و قطعی های چرخشی.

به دنبال مقررات زدایی، هرج و مرج بازار بیشتر غرب را فرا گرفت. منابع تغذیه تنگ مصنوعی و سیستم‌های انتقال متراکم، قیمت برق را از سقف عبور می‌دادند. در کوتاه‌مدت، بزرگترین شرکت‌های برق کالیفرنیا تحت مالکیت سرمایه‌گذاران در آستانه ورشکستگی قرار گرفتند و کالیفرنیایی‌ها اولین خاموشی خود را از پایان جنگ جهانی دوم تجربه کردند.

ما بیش از پیش خود را درگیر مشکلات سراسری در حفظ منابع برق قابل اطمینان دیدیم و در 2000 مجبور شدیم هفت روز قطعی های چرخشی ایجاد کنیم. در سال بعد، ما در حال راه‌اندازی سیستمی بودیم که ما را از الزامات قطع برق به مشتریان در همه موارد جز موارد شدید بی‌ثباتی شبکه در سراسر کشور محافظت می‌کرد.

حملات تروریستی در نیویورک در 2001 باعث افزایش امنیت در تاسیسات و دفاتر SMUD شد. برخی از کارمندان به جنگ رفتند و SMUD به خانواده های آنها کمک کرد.

در اواسط دهه، آخرین سرمایه‌گذاری در کارخانه رانچو سکو را پرداخت کردیم و تجهیزات ساخت رآکتور و استخر سوخت مصرف‌شده را برچیدیم و شروع به ساخت نیروگاه گازی جدید 500مگاواتی در ملک رانچو سکو کردیم. ما کابل زیرزمینی صدها هزار پا را جایگزین کردیم تا قابلیت اطمینان را بیشتر کنیم و برای 50سال تمدید مجوز در تأسیسات تولید برق آبی 688-MW خود درخواست دادیم.

حتی زمانی که با مقررات زدایی و سایر مسائل دشوار کنار آمدیم، با تلاش‌های بزرگ انرژی سبز مانند پروژه انرژی بادی در شهرستان سولانو، خانه‌های هوشمند ، Greenergy ، خودروهای هیبریدی پلاگین و مجموعه‌ای از ابتکارات دیگر پیش رفتیم.

2013

SMUD حیاط شرکت خود را از^خیابان 59در شرق ساکرامنتو به مرکز عملیات پردیس شرقی منتقل کرد. مرکز عملیات پردیس شرق علاوه بر اعطای فضای بیشتری به خدمه میدانی SMUD برای فعالیت و ایجاد رونق اقتصادی در منطقه، به دلیل ویژگی‌های صرفه‌جویی در مصرف انرژی، از شورای ساختمان سبز ایالات متحده، وضعیت پلاتین LEED را دریافت کرد.

2014

کمیسیون تنظیم مقررات انرژی فدرال مجوز عملیات SMUD را برای پروژه رودخانه بالای آمریکا (UARP) 50 سال دیگر تمدید کرد. UARP یک تأسیسات تولید برق آبی متشکل از 11 مخزن و هشت نیروگاه در همسایگی شهرستان الدورادو است. 

2016

گسترش عمده برنامه SolarShares SMUD و نصب پنل های خورشیدی 109 ، 000 در Rancho Seco SMUD را قادر ساخت تا 85 درصد از انرژی مورد نیاز برای مرکز درخشان طلایی 1 را در اختیار صاحبان ساکرامنتو کینگز قرار دهد. ، سبزترین میدان ورزشی جهان.

2020

با فراگیر شدن همه‌گیری COVID-19 در اواخر فوریه، SMUD بلافاصله اقدامات ایمنی را اجرا کرد که شامل بستن تمام ساختمان‌های خود به روی عموم و انتقال حدود 1 ، 400 کارمندان به کار از راه دور از خانه بود.

2021

برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی و بهبود کیفیت بد هوای ساکرامنتو، هیئت SMUD به اتفاق آرا یک طرح کربن صفر را تصویب کرد که SMUD را متعهد می‌کند تا تمام انتشارات کربن را از منبع تغذیه خود تا 2030 حذف کند. این تهاجمی‌ترین طرح انرژی پاک در میان شرکت‌های بزرگ ایالات متحده است.

ما در راه ساختن یک شبکه هوشمند هستیم تا به ما کمک کند کارآمدتر کار کنیم و انتخاب های بهتری در نحوه استفاده از انرژی به شما ارائه دهیم.

این دهه نوید زمانی پویا در صنعت برق را می دهد، و ما متعهد هستیم که به شما کمک کنیم تا وعده فناوری های جدید هیجان انگیز را درک کنید و در عین حال به ارائه خدمات قابل اعتماد و مقرون به صرفه برای شما ادامه دهیم.